In veel verhalen over dit ziekenhuis lees ik dat het een psychiatrische inrichting zou zijn, maar naar mijn idee was zeker ook een gedeelte in gebruik als longkliniek. Er lagen veel röntgenfoto's verspreid en boeken over pathologie van de longen. We moesten hier voorzichtig zijn, omdat een gedeelte nog in gebruik is en er bewaking rond zou rijden. Natter dan dat we al waren kon echt niet, want het kwam met bakken uit de hemel....lang leve Italië. Dus het devies was om niet op de paden te lopen en overal door de natte struiken te sluipen. Ik denk dat we er ons toch zeker een uur of 4 vermaakt hebben. En als toetje deden we nog een bizarre ontdekking.