Na een flinke tocht door het bos moesten we een riviertje oversteken en de brandnetels die tot  mijn oksels reikten weerstaan. We stonden voor een mooie grote boerderij. Nu nog binnen zien te komen. Uiteindelijk lukte dat ook. Vanaf het begin dat we binnen waren, voelde ik me totaal niet op mijn gemak. Dat gevoel werd alleen maar sterker toen we boven een kamer ontdekten die nog niet zo lang verlaten was naar mijn idee. Alsof er nog iemand als bewaker gewoond had. Beneden in de kamer, lagen bovendien nog nieuwe nikes.... Nog snel een paar shots en ik was er klaar mee.  Bizarre woning. Aan ene kant in redelijke staat, aan andere kant waren de kleden op de vloer volledig vergaan en zaten de vleugel en het bureau vol schimmel. Bij teruggaan door het bos kwamen we nog een dame tegen met twee Duitse herders, waarvan ik heel blij was dat ze ze aan de lijn had. Waren echt geen vriendjes...